Εγχειρίδιο γνώσης, πρόγνωσης, διάγνωσης και … απόγνωσης!
Αγαπητέ συνάδελφε, δημόσιε υπάλληλε,
Στα τόσα χρόνια που υπηρετώ από διάφορες θέσεις στην δημόσια υπηρεσία έχω παρακολουθήσει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μαζοχιστική μάλλον ηρεμία τον τρόπο ανέλιξης πολλών συναδέλφων, που με υπερηχητική ταχύτητα «πετάνε» προς την κορυφή, πνίγοντας τους υπόλοιπους μέσα στο δύσοσμο και κατάμαυρο από κάθε άποψη καυσαέριο τους!
Στην αρχή διερωτόμουνα πώς κατάφερναν αυτά τα πολύ συγκεκριμένα άτομα να «ανεβαίνουν» με τόση άνεση τα σκαλιά της δημοσιοϋπαλληλικής ανέλιξης, αφήνοντας πίσω όλους τους άλλους. Κάποια στιγμή κατάλαβα πως αυτοί γνώριζαν και εφάρμοζαν τον «Οδηγό Ταχείας Ανέλιξης στην Δημόσια Υπηρεσία», τις βασικές αρχές του οποίου αποφάσισα να αποκαλύψω, για «σπάσιμο των μονοπωλίων».
- Να αισθάνεσαι πάντα ελεύθερος σε βαθμό μόνο που να αποδέχεσαι πάντα την άποψη του προϊστάμενου (του κάθε προϊστάμενου). Είπαμε πως είναι δημοκράτης ο άνθρωπος αλλά, προς Θεού, όχι και να διαφωνούν οι υφιστάμενοι με την δική του γνώμη!
- Να βρίσκεσαι συνεχώς γύρω από τον προϊστάμενο, μέσα ή κοντά στο γραφείο του και, οπωσδήποτε, στους χώρους που κινείται το απόγευμα και το βράδυ, με ιδιαίτερη αναφορά σε χώρους εκδηλώσεων. Έτσι θα σε «θυμάται» όταν συμπληρώνει την ετήσια υπηρεσιακή σου έκθεση ή όταν προκύψει κανένα υπηρεσιακό ταξίδι.
- Όταν βρίσκεσαι μαζί με άλλους συναδέλφους (σε συνεδρίες, υπηρεσιακές συναντήσεις, αλλά και σε χώρους εκδηλώσεων και αναψυχής) αναφέρεσαι στον προϊστάμενο με το μικρό του όνομα, ιδιαίτερα αν είναι σύντομο (π.χ. Τάκης, Ρίκος, Αλέκος, Τάσος). Αυτό πείθει για τις στενές σου σχέσεις με το «αφεντικό» και δίνει σαφές προβάδισμα έναντι σε όσους επιμένουν στην ευγενική και δεοντολογική προσφώνηση με το επώνυμο.
- Να ενημερώνεις πάντα τον προϊστάμενο, με ηχηρές ενθουσιώδεις εξάρσεις, για κάθε (πραγματική ή φανταστική) «επιτυχία» σου. Μπορεί η «πλύση εγκεφάλου» να θεωρείται παράνομη και απάνθρωπη μέθοδος, αλλά υπάρχει και η παροιμία που λέει, «λέγε, λέγε το κοπέλι, κάνει την κυρά και θέλει!».
- Ανεξάρτητα αν δουλεύεις ή «τους δουλεύεις», να βρίσκεσαι πάντα στον χώρο της εργασίας σου, όταν ο προϊστάμενος είναι στο γραφείο του. Μπορείς να φεύγεις μόλις αυτός φύγει ή όταν απουσιάζει για υπηρεσιακούς λόγους. Σημασία έχει να τον κάνεις να πιστεύει ότι είσαι πάντα εκεί!
- Να μεταφέρεις τακτικά «εμπιστευτικά» στον προϊστάμενο «απόψεις» (πάντα αρνητικές) για τους συναδέλφους σου και να τους «καρφώνεις» ερμηνεύοντας με τον δικό σου επιδέξια μοναδικό τρόπο για κάθε τους ενέργεια. Ώρες είναι τώρα να επιτρέψεις σε αυτούς τους «άχρηστους» να σε ανταγωνιστούν την ώρα της προαγωγής!
- Όταν πιστεύεις ότι ο τρόπος με τον οποίο ο προϊστάμενος χειρίζεται ένα ζήτημα είναι λανθασμένος χαμογέλα και ενέργησε σύμφωνα με τις οδηγίες του, εφαρμόζοντας την αποδοτικότατη κυπριακή παροιμία, «δήσε τον γάρον σου τζιει που θέλει ο αφέντης τζι άφησ’ τον να ψοφήσει».
- Είναι καλύτερα να μην συνδικαλίζεσαι, εκτός αν θα το κάνεις για να «περνάς» τις απόψεις του προϊστάμενου και να του μεταφέρεις τις «παράλογες», «ανατρεπτικές» και «επικίνδυνες» απόψεις των συναδέλφων σου.
- Προς Θεού, αν γίνεις αυτόπτης μάρτυρας απαράδεκτης συμπεριφοράς του προϊστάμενου προς κάποιο συνάδελφο σου, σήκωσε τα χέρια ψηλά και πες στον συνάδελφο με πειστική έμφαση, «μη με ανακατεύεις εμένα, δεν είδα τίποτε!».
- Θα πρέπει να αντιληφθείς ότι αυτό που μετρά στην δουλειά σου δεν είναι η ποιότητα, η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα, αλλά η ποσότητα. Αυτή μπορεί να είναι «μετρήσιμη» από κάθε προϊστάμενο.
- Μην έχεις καμιά αναστολή. Να διεκδικείς οτιδήποτε, οποτεδήποτε και έναντι οποιουδήποτε σε σχέση με την ανέλιξη σου, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμο, λογικό ή δεοντολογικά σωστό. Αυτός ο «αέρας» του ατόμου που αισθάνεται και αυτοπροβάλλεται ως ο «αδιαμφισβήτητα πρώτος» σε γνώση και αξία (έστω κι αν απέχει πολύ από το να είναι πρώτος) λειτουργεί πολύ θετικά στα πλαίσια της κυπριακής κοινωνίας όπου … «είσαι ό,τι δηλώσεις!».
Αν, αγαπητέ συνάδελφε, διαβάζοντας τις αρχές που έχω παραθέσει αισθάνθηκες το στομάχι σου να «ανακατεύεται» και ένιωσες την ανάγκη να κάνεις εμετό, θα πει πως δεν θα υιοθετήσεις τις συμβουλές μου. Σ’ αυτή την περίπτωση είναι σίγουρο πως δεν θα έχεις ταχεία ανέλιξη στην δημόσια υπηρεσία. Θα παραμείνεις ..… απλά άνθρωπος!
Γενάρης 2006
Στέλιος Θεοδούλου